Sunday, May 15, 2011

Στα άκρα.

Χάνομαι στην θέα της ομορφιά σου. Σε βλέπω και σκεφτομαι οτί είσαι μια ταινία γεμάτη από ερωτικές σκηνές που θέλω να τις μοιραστούμε μαζί. Δεν με νοιάζει και δεν θέλω να ξέρω αν σε έχει πάρει η μισή Αθήνα (καλοθελητές), γι'αύτο υπάρχουν τα προφυλακτικά. Οι σκέψεις που μολύνουν το μυαλό μου είναι τόσες πολλές που μόνο ενα τσιγαρο θα μπορούσε να τις ξεδιαλύνει. Τα δικα σου τσιγάρα! Θέλω να φυσάς το καπνο προς εμένα και να ζαλίζομαι. Εισαί κορίτσι για εξτριμ καταστάσεις και αυτές είναι που λύπουν από την ζωή μου. Δεν βάζεις μέτρα στον έρωτα και με υποτάσεις με την μαγκιά σου. Καταλαβαίνεις αυτούς που προσποιούνται και δεν σεβεσαι το διαφορετικό γιατί για σένα είναι όλα ίδια. Πάντα οι επαναστάτριες και οι γύναικες με άποψη ξεχωρίζουν και εσυ κάνεις μπαμ! Βυθιζομαι στις μυρωδιές του κορμιού σου, ανατριχιάζω με την αισθησιακή φωνή σου καθώς μου ψυθιρίζεις αυτά που δεν λέγονται. Το κρεβάτι για εσένα είναι συλλαλητήριο και έγω το πλακατ που γράφει αυτά που σε κάνουν να φωνάξεις. Οί ήχοι της σιωπής βγαινούν απο τις κινήσεις των κορμιων μας και οι λέξεις είναι τοσες λίγες, οι απαραιτητές. Τα χέρια σου τυλίγονται γύρω απο το λαιμό μου, δηλώνοντας την τρυφερότητα και την ανιδιοτέλεια της συντροφηκότητας. Τα χείλη μου αναπαύονται πάνω στην λευκη επιδερμίδα του λαιμού σου και τα χέρια μου χαιδευουν τα κυματιστα μελαχρινά μαλλιά σου ενώ εσύ βγάζεις την ένταση της στιγμής στην πλάτη μου. Και εκεί που κάθεσαι στην αγγαλια μου, ακουμπόντας το κεφάλι σου στην κούρμπα κατω απο τον ώμο μου σου λεω παραμύθι από αυτά που δεν σου έχει πει κανένας. Είναι ωραίο να με κανείς να χάνω τα λόγια μου με τις πληρωμένες απαντήσεις σου αλλά πιο ωραίο είναι οταν τα χάνω καθως με φιλάς. Η επάνασταση μας τελειώνει ετσι οπως ξεκινησε, με ένα τσιγάρο μοιρασμένο στα δύο. Δεν θέλω να τρέξω μακρία, θέλω να μείνω και ειναι λιγες οι φορές αυτές. Αγγαλιασε με να είμαι και το αλλό πρωί. Πες μου αυτα που αγάπας να με γοητεύσεις κι'άλλο, μην φοβάσαι. Αλλωστε είπαμε εσύ η επάνασταση ολόκληρη & εγώ ενάς διαδηλωτής. #Σβήσε το τσιγάρο τώρα.

No comments:

Post a Comment